Zo, dat was ff lekker wakker worden vanochtend. We waren gisterenavond met donker gearriveerd en konden dus niet zo heel veel zien van de omgeving. Dan overtreft dit wel je verwachtingen. Vanuit onze kamer kijken we uit over zwembad en jungle, ziet er echt heel mooi uit, daar word je gewoon een beetje gelukkig van.

Het Sabah hotel is overigens wel een beetje vergane glorie. Kamers zijn nog prima in orde, faciliteiten ook, maar het is allemaal een beetje aan het verouderen. Vanochtend even bij de tennisbaan wezen kijken, maar daar heeft de jungle zich inmiddels weer eigendom van gemaakt. Niet dat ik van plan was bij deze temperaturen heel actief te worden op dit gebied, maar het verliest daardoor wel een beetje haar glans. Het was overigens vandaag een drukte van jewelste. Veel volk op de been, één of ander congres met aanwezigheid van een minister. En dat soort zaken worden hier groots aangepakt.

Wij vermaken ons vanochtend eerst in het zwembad, wat overigens nog wel prima is onderhouden, blijkbaar stelt men de prioriteiten wel goed. Ondertussen maken we plannen voor vanmiddag. Er zijn hier in de omgeving veelleuke dingen te doen, maar daar over later deze week meer. We besluiten om vandaag naar Labuk Bay te gaan. Via het hotel hebben we een luxe taxi bus kunnen regelen. Labuk Bay is een gedeelte van het oerwoud wat behouden is gebleven na de boskap. Het mangrove bos wordt hier bevolkt door verschillende families Neusapen, ook wel de Hollandse aap genoemd, waar zou dat nu door komen? Tussen de wortels van de mangrove kruipen slijmvisjes en krabbetjes rond in de modder. Het mangrovebos van Labuk Bay is slechts vijf kilometer breed, daarbuiten reiken de palmolie plantages met hun onafzienbare afmetingen helemaal tot aan de kust. Het centrum moet zich zien te redden zonder subsidies van de staat. Op vaste tijden worden deze dieren gevoed en wij zijn net op tijd om dit bij te wonen. Het is een apart dier, heeft zeker wel menselijke trekjes en vooral de kleintjes zijn erg grappig. Maar ook al heel behendig in het beklimmen van de bomen. We kijken op ons gemak rond en als langzamerhand alle andere bezoekers zijn vertrokken, genieten we van de onbezorgdheid en de stilte. We rijden met een voldaan gevoel terug naar het hotel en spreken met de chauffeur af dat hij ons rond 19:00 uur weer oppikt.

We zoeken vanavond een lokale markt van Sandakan op. Renée en Sil zijn een bezienswaardigheid en er worden heimelijk heel wat selfies geschoten. We komen vanavond dan ook geen andere westerlingen tegen. Er is veel diversiteit aan eten en we hebben inmiddels geleerd dat we ons hier wel aan kunnen wagen. Dus we kiezen hier en daar wat uit aan kip en vis en al lopende laten we het ons smaken. De dames willen graag nog even wat andere zaken ‘scoren” en toevallig ontwaren Sil en ik een locatie waar ze koud bier verkopen. Nu is dat in deze (islamitische) regio niet gebruikelijk, dus we twijfelen in het geheel niet. We schuiven aan en de eigenaar vind het wel leuk, we lessen onze dorst. Spectaculair is ook de opvoering van de Leeuwendans, wat een acrobaten zijn deze mannen. Vuurwerk en zang, we maken vanavond alles mee.

Rond 21:30 hebben we het wel gezien. We zoeken onze chauffeur op, die keurig is blijven wachten en we gaan terug naar ons hotel. We pakken alleen de hoognodige spullen, morgen laten we het merendeel van onze bagage achter en trekken verder de jungle in waar we ook een nacht in een resort zullen overnachten. Schone onderbroek en tandenborstel … meer hebben we niet nodig.