Het gaat nu opschieten, we zijn de twee weken gepasseerd en dat is voor ons vaak het moment dat we ook weer naar huis gaan verlangen. Er staan dan ook weer veel andere dingen voor de deur. Renée mag aan de bak met handballen, Rosanja zou best weer aan het werk willen, ik was daar (nog) niet helemaal mee gestopt, de Feestweek Vijfhuizen komt er aan, Sil zijn operatie ….

Maar niet voordat we op gepaste wijze afscheid nemen van Langkawi. Mooi eiland, mooie natuur, veel mogelijkheden. Als ik zou moeten kiezen, dan zou ik het hier wel wat langer kunnen volhouden. Spotgoedkoop ook overigens.

Vandaag een slome start, bewust, want de komende twee dagen is het wel vroeg op om onze vluchten te halen. Na ons ontbijt een belletje gedaan naar SkyTrex, een soort klimbos zoals je dat ook in Amsterdamse kent, maar dan even wat extremer. Ik mag niet mee, althans ik mag niet klimmen, niet vanwege mijn leeftijd, niet vanwege mijn fysieke gesteldheid, maar wel vanwege mijn gewicht. Godnondeju … niet boven de 100 kilo …. En dat weeg ik zeker al zo´n 25 jaar … ook toen alles nog wel strak was …..

Ik berust mij in het lot. Ik maak de foto´s wel, ben wel trots dat Rosanja mee gaat. Na een eerste uitleg en wat voorzichtige klim en tokkel acties begint al snel het echte werk. Ze klimmen van boom tot boom en het hoogste punt is 19 meter. En dat is hoog kan ik je vertellen, akelig hoog. Goed dat ik met beide benen op de grond sta, met mijn hoogtevrees had dit voor mij een flinke uitdaging geweest.

Het is wel enorm klam in het bos, het zweet gutst echt aan alle kanten er uit vandaag. Ook bij de klimmers, goed aanvullen met water is het advies van onze gids. Blijven drinken. Het stikt hier in de omgeving overigens van de apen hebben we op de heenweg gezien, maar gelukkig blijven ze in het bos op afstand. Na ruim twee uur hebben mijn helden het parcours afgelegd en staan ook weer veilig aan de grond. Lekker terug naar ons hotel, lekker opfrissen onder de douche.

Vanavond op tripadvisor een Thaais Restaurant opgezocht, staat goed aangeschreven. The Pier is onze keuze. Misschien is het wat sfeer betreft vergane glorie, er zit slechts één ander ouder echtpaar te eten, maar het eten blijkt voortreffelijk. Toch blijkt het de juiste keuze. Het echtpaar blijkt van Nederlandse afkomst, eet hier minstens één keer per week. Ze hebben eerst met een (zeil)boot zeven jaar de wereld rondgereisd en zijn hier in Langkawi blijven hangen. Wonen hier inmiddels ruim 10 jaar en hebben het denk ik aardig voor elkaar. Bezitten inmiddels wat appartementen en hebben zelf een woning boven op een berg. Mooi verhaal, 17 jaar van huis, bij ons begint het na 2 weken gewoon weer te kriebelen.

Morgen vroeg een vlucht naar Kuala Lumpur, daar nog een dag de stad in en dan vrijdagochtend naar huis …. Mooi geweest.